سرگئي پروكُفيف آهنگ‏ساز روسي، در 23 آوريل 1891م در شهري در جنوب روسيه به دنيا آمد. پدر و مادرش، از كودكي، او را با موسيقي آشنا كردند به طوري كه از 5 سالگي شروع به تصنيف آهنگ كرد و در 9 سالگي يك اپرا به نام غول تصنيف نمود. پروكفيف در 12 سالگي براي ادامه تحصيل در موسيقي نزد اساتيد زمان راه يافت و به عضويت كنسرت پطرْزْبورگ انتخاب شد. او در اين زمان، در حالي كه نوجواني بيش نبود، چندين سَنفوني و اُپِرا و قطعه موسيقي ساخت و به زودي كارهاي او موجب حيرت همگان گشت. پروكفيف هم‏زمان با انقلاب روسيه راهي اروپا شد و در پاريس به ساختن آثار ديگري مشغول گرديد. او در اين سال‏ها علاوه بر رهبري كنسرت، پيانيست هم بود و اپراهاي معروفي اجرا كرد. پروكفيف پس از 16 سال دوري از وطن به كشورش بازگشت و آهنگ‏هاي مشهوري ساخت. هرچند به دليل وجود حكومت كمونيستي، تمام آهنگ‏هاي او در تجليل از حكومت و سياست شوروي و كمونيسم بود.به علاوه، قطعه‏اي موسيقي براي اطفال ساخت كه در آن، حسِّ نفرت از غربي‏ها را هنگام جنگ كُره، در اطفال به وجود مي‏آورد. با اين حال تمامي آثار وي قبل از اجراي عمومي به سمع و نظر مقامات كمونيستي مي‏رسيد و در صورتي كه خارج از ايدئولوژي حزب نبود، اجازه اجرا داده مي‏شد. با همه اين سخت‏گيري‏ها، جلال و عظمت آهنگ‏هاي پروكفيف حتي بيش از اصول كمونيسم است. او، استيل پر آهنگ و كاملاً جديدي را با تكنيك‏هاي جاويدان و عالي موسيقي كلاسيك پيوند داد كه همگي از ابتكارات شخصي اوست. جنگ و صلح، فرزند ولخرج، عصر فولاد و دلقك از جمله آثار مشهور اين موسيقي‏دان روسي است. سرگئي پروكفيف سرانجام در حالي در 5 مارس 1953م در 62 سالگي درگذشت كه آثار بزرگي از خود به جاي گذارده بود.